Ο ρωσικός στρατός, που θεωρείται ένας από τους ισχυρότερους στον κόσμο, βρέθηκε ξαφνικά βαλτωμένος στην Ουκρανία. Μπορεί η διαφθορά, την οποία η Μόσχα πολεμά επί δεκαετίες, να εξηγήσει την αποτυχία του;
Στην αρχή της εισβολής του στην Ουκρανία, ο ρωσικός στρατός θεωρούνταν ένας από τους ισχυρότερους στον κόσμο. Το 2022, είχε προσωπικό 900.000 στελέχη – το πέμπτο πολυπληθέστερο στον κόσμο, μικρότερο μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ινδία και πιθανώς τη Βόρεια Κορέα, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS). Όσον αφορά το στρατιωτικό υλικό, η Ρωσία διέθετε περισσότερα από 12.000 άρματα μάχης, 6.000 αυτοκινούμενα οχήματα πυροβολικού, 3.000 συστήματα πολλαπλών πυραύλων και περίπου 7.000 ρυμουλκούμενα πυροβόλα. Το απόθεμα πυρηνικών κεφαλών της Ρωσίας, είναι μεγαλύτερο από αυτό που διαθέτουν όλες μαζί, οι χώρες του ΝΑΤΟ. Με αυτούς τους δείκτες, που προέρχονται από μελέτη του IISS (2022), η Ρωσία ξεπερνούσε κάθε άλλο στρατό στον πλανήτη.
Πώς αυτή η τρομερή στρατιωτική μηχανή κατέληξε σχεδόν βαλτωμένη σε αυτό που υποτίθεται ότι θα ήταν ένας «σύντομος, νικηφόρος πόλεμος» (για να δανειστούμε μια φράση που αποδίδεται στον Τσάρο Νικόλαο Β’); Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν παραπλανήθηκε, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Άλλοι επισημαίνουν, ότι οι στρατιώτες και οι κατώτεροι αξιωματικοί δεν ήταν έτοιμοι για πραγματική μάχη, δεδομένης της μυστικότητας με την οποία γίνονταν οι προετοιμασίες. Τις δύο αυτές εκδοχές, ανέφεραν εμπειρογνώμονες και αξιωματικοί, από τους οποίους πήρε συνέντευξη το OCCRP. Ωστόσο, οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι οι αποτυχίες της εκστρατείας είχαν επίσης τις ρίζες τους σε έναν άλλο βασικό παράγοντα: τη διαφθορά.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι στον στρατό — για να το θέσουμε απλά — οι άνθρωποι κλέβουν εξοπλισμό, καύσιμα ή στολές. Υπάρχει επίσης έλλειψη διαφάνειας για τα βασικά δεδομένα, όπως οι αριθμοί και το κόστος επανεξοπλισμού, γεγονός που ανοίγει ευκαιρίες για λαθροχειρίες. Ο νεποτισμός, οι κλοπές και οι απάτες επηρεάζουν επίσης τη διαδικασία εκπαίδευσης, τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και κατά τη διάρκεια άλλων «ειδικών επιχειρήσεων» στην Ουκρανία και τη Συρία. Η διαφθορά υπονομεύει τις γραμμές επικοινωνίας και ανεφοδιασμού, όπως και οι εχθρικές νάρκες. Τελικά, λένε οι ειδικοί, η διαφθορά στον ρωσικό στρατό, μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για το Κίεβο.
Εκσυγχρονισμός
Ο ρωσικός στρατός προετοιμαζόταν για μια πιθανή επιχείρηση στην Ουκρανία επί πάνω από μια δεκαετία. Το 2007, ο Ανατόλι Σερντιούκοφ διορίστηκε υπουργός Άμυνας με εντολή να μεταρρυθμίσει τις ένοπλες δυνάμεις. Αυτή η διαδικασία επισπεύστηκε αφού ο 8μερος πόλεμος με τη Γεωργία έδειξε ότι τα ρωσικά στρατεύματα δεν ήταν έτοιμα να πολεμήσουν σε παρατεταμένες, σύγχρονες συγκρούσεις. «Πριν από τον Σερντιούκοφ, είχαμε στην πραγματικότητα τον σοβιετικό στρατό, ήταν τεράστιος, αδέξιος, με ξεπερασμένο εξοπλισμό, έλλειψη προσωπικού», είπε στο OCCRP ένας ανώτερος αξιωματικός.
Αν και ο Σερντιούκοφ «έκλεψε ό,τι δεν ήταν καρφωμένο», στην πραγματικότητα πραγματοποίησε μια ουσιαστική αναδιοργάνωση, είπε ο αξιωματικός. Προηγουμένως, ο ρωσικός στρατός χρησιμοποιούσε τις λεγόμενες «ταξιαρχίες στελεχών», πολλές από τις οποίες αποτελούνταν από εφέδρους και επομένως δεν ήταν σε θέση να κινητοποιηθούν γρήγορα σε μια αποτελεσματική μαχητική δύναμη. Ο Σερντιούκοφ αντικατέστησε αυτά τα «χάρτινα στρατεύματα» με τακτικές ομάδες έτοιμες για μάχη, οι οποίες αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά στην ανατολική Ουκρανία το 2014.
Η θητεία του Σερντιούκοφ έληξε με σκάνδαλο, αν και πολλές ποινικές υποθέσεις και έρευνες για διαφθορά και άλλες κατηγορίες εναντίον του, τελικά δεν οδήγησαν πουθενά. Ο διάδοχός του, Σεργκέι Σοϊγκού, προχώρησε τις μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο, ο Σοϊγκού ασχολήθηκε λιγότερο με την αναδιοργάνωση της δομής του στρατού και περισσότερο με την ανάπτυξη των όπλων του, λένε οι ειδικοί. Από το 2013, ο Σοϊγκού άρχισε να δημοσιεύει τακτικά εκθέσεις σχετικά με την πορεία των αμυντικών προμηθειών. Τον Ιανουάριο του 2022, το υπουργείο ανέφερε ότι το «ποσοστό επανεξοπλισμού» – θεωρητικά ένας δείκτης του τμήματος του στρατιωτικού υλικού που ήταν νέο – ήταν πάνω από 70%.
Αλλά αυτό το νούμερο ήταν «απολύτως πλασματικό», είπε ένας στρατιωτικός εμπειρογνώμονας στο OCCRP. «Δεν υπάρχει δυνατότητα ανεξάρτητου ελέγχου και όλοι γνωρίζουμε πόσο καλά μπορούν να το μαγειρέψουν», είπε. Ένας στρατιωτικός αναλυτής είπε επίσης ότι οι αριθμοί του Σοϊγκού «δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα». “Βλέπουμε νέα μοντέλα εξοπλισμού – πυραύλους, άρματα μάχης, υποβρύχια – αλλά σε μεμονωμένες περιπτώσεις”, είπε. Ο ανώτερος αξιωματικός είπε στο OCCRP ότι το μέγεθος του ρωσικού στρατού έκανε τον επανεξοπλισμό του ένα εγγενώς δύσκολο έργο. «Αυτό το καθήκον, για να το θέσω ήπια, δεν εκπληρώθηκε», είπε. «Τουλάχιστον, δεν εκτελέστηκε με τον τρόπο που αναφερόταν στον πρόεδρο κάθε χρόνο».
Σκάνδαλα και κλοπές
Οι «πειραγμένοι αριθμοί» που ανέφερε το υπουργείο Άμυνας, μπορεί να έκαναν τη Μόσχα να έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση για μια αστραπιαία νίκη επί της Ουκρανίας, δήλωσαν ειδικοί και στρατιωτικές πηγές. «Έχουμε δεκάδες ασκήσεις κάθε χρόνο — παρελάσεις, εκτοξεύσεις επίδειξης. Πώς μπορεί κανείς να μην πιστεύει στο αήττητο του στρατού;». είπε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας. Ο ειδικός δεν πίστευε ότι ο Σοϊγκού δημιουργούσε «χωριά Ποτέμκιν» για τον Πούτιν — δηλαδή, τα όπλα παραδόθηκαν πραγματικά στον στρατό. Όμως, η έλλειψη διαφανών στοιχείων κατέστησε σχεδόν αδύνατο να εκτιμηθούν οι αναλογίες, οι οποίες σε κάθε περίπτωση φαινόταν να είναι πολύ μακριά από το 70% που επικαλείται το υπουργείο.
Το πρόβλημα δεν είναι η υστέρηση δαπανών. Το 2022, η Μόσχα διέθεσε 61,7 δισεκατομμύρια δολάρια για τον στρατό, τον τέταρτο μεγαλύτερο στρατιωτικό προϋπολογισμό στον κόσμο, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI). Σε σχέση με το ΑΕΠ της, η Ρωσία υπερτερεί ακόμη και των Ηνωμένων Πολιτειών, με το 4,3% της οικονομικής παραγωγής της να πηγαίνει στον στρατό, έναντι 3,7%. Αλλά ένας δεύτερος ειδικός είπε, ότι ενώ αυτοί ήταν «εντυπωσιακοί αριθμοί», οι περισσότεροι παρατηρητές «δεν καταλαβαίνουν καθόλου σε τι ξοδεύονται αυτά τα χρήματα. Δεν έχουμε καμία ευκαιρία να ελέγξουμε, να επιβεβαιώσουμε αυτές τις δαπάνες», επισημαίνει.
Μια ένδειξη των προβλημάτων, πίσω από τις ρόδινες αναφορές του υπουργείου, είναι οι ποινικές υποθέσεις που αφορούν κατασκευαστές όπλων και άλλου στρατιωτικού εξοπλισμού. Μόνο τον περασμένο χρόνο, έχουν γίνει αρκετές συλλήψεις που σχετίζονται με τη διακοπή των προμηθειών και την αντικατάσταση των εισαγωγών στην αμυντική βιομηχανία, σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης. Σύμφωνα με έναν δεύτερο ερευνητή, ειδικευμένο στη στρατιωτική παραγωγή, αυτό είναι πιθανότατα απλώς «η κορυφή του παγόβουνου», καθώς συνήθως αποκαλύπτονται τέτοιες περιπτώσεις μόνο όταν «κάποιος, κάπου έχει γίνει πολύ θρασύς, κάποιος κάπου έχει βρεθεί στον δρόμο κάποιου με υψηλότερη θέση». είπε στο OCCRP.
«Κλέβουν παντού εκεί πέρα», είπε, δείχνοντας μια υπόθεση του 2020 κατά την οποία απόστρατοι αξιωματικοί που εργάζονταν στο Υπουργείο Άμυνας φέρεται να προσπάθησαν να αποσπάσουν εκατομμύρια ρούβλια σε μίζες για να βοηθήσουν μια εταιρεία να κερδίσει ένα κρατικό συμβόλαιο για την προμήθεια παραπλανητικών φουσκωτών αρμάτων. Παρά τις εκτεταμένες κλοπές, ο εξοπλισμός που εμφανιζόταν σε «εκδηλώσεις υψηλού προφίλ» ήταν ακόμα υψηλής ποιότητας, είπε ο υψηλόβαθμος στρατιωτικός στο OCCRP.
Στο πεδίο της μάχης
Τα κύρια θέατρα πολέμου στα οποία δοκιμάστηκε πρόσφατα στην πράξη ο ρωσικός στρατός ήταν η ανατολική Ουκρανία το 2014 και η Συρία το 2015. Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, η παρέμβαση είτε ήταν περιορισμένης έκτασης είτε δεν αναγνωρίστηκε καν δημόσια. Επισήμως, η Μόσχα εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι ο τακτικός στρατός της δεν συμμετείχε στις μάχες του 2014, μεταξύ των αυτονομιστών και του ουκρανικού στρατού. Δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες πέρασαν από τη Συρία, αλλά σε συνεχή εναλλαγή. Αυτοί που συμμετείχαν στη μάχη ήταν κυρίως πιλότοι και πληρώματα πολεμικών αεροσκαφών. Οι Ρώσοι στρατιώτες «στο έδαφος», περιορίζονταν κυρίως στη φύλαξη των εγκαταστάσεων, στη διασφάλιση της λειτουργίας των αεροδρομίων και στην αναγνώριση.
Αυτή η εμπειρία «δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία», όπου ο στρατός χρησιμοποιεί «πραγματικό ανθρώπινο δυναμικό ενάντια στο πραγματικό ανθρώπινο δυναμικό του εχθρού», είπε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας στο OCCRP. Ο στρατιωτικός ερευνητής επεσήμανε ότι, παρόλο που η Ρωσία πραγματοποίησε εκτοξεύσεις πυραύλων και ασκήσεις στόλου στη Συρία, η σύγκρουση δεν έδωσε ισχυρή ένδειξη για το πόσο έτοιμος ήταν ο στρατός για μια μεγάλη χερσαία επιχείρηση: «Το Ισλαμικό Κράτος δεν διαθέτει στόλο ή Πολεμική Αεροπορία», είπε. «Είναι άλλο πράγμα να ισοπεδώνεις μερικές υπόγειες διαβάσεις και σκηνές στην έρημο με ρουκέτες κάθε μέρα, και άλλο να πολεμάς στο έδαφος μετά από τέτοιες αεροπορικές επιδρομές».
Οι ειδικοί είπαν, ότι ο μεγάλος αριθμός αεροπορικών επιχειρήσεων, οι απόπειρες για χτυπήματα υψηλής ακρίβειας, ακόμη και το περιεχόμενο των καθημερινών ενημερώσεων από το Υπουργείο Άμυνας, όλα υποδηλώνουν, ότι τις πρώτες μέρες της εισβολής ο στρατός βασιζόταν στην εμπειρία της Συρίας. Αλλά εκείνη η εκστρατεία ελάχιστα προετοίμασε τα χερσαία στρατεύματα για «τα χίλια πράγματα που δεν χρειαζόταν να σκεφτείς στη Συρία», είπε ο δεύτερος ειδικός. Ένας απόστρατος στρατιώτης που πολέμησε στην ανατολική Ουκρανία το 2014 το έθεσε ως εξής: «Έβρισκαν χρήματα για μηχανήματα, εξοπλισμό, κάποιες βελτιώσεις, αλλά τον εξοπλισμό του ίδιου του στρατού και την εκπαίδευσή του μετά τις μεταρρυθμίσεις του Σερντιούκοφ, κάπως τα ξέχασαν».
Ο Ανθρώπινος Παράγοντας
Η κακή εκπαίδευση και το χαμηλό ηθικό φαίνεται επίσης να είναι κρίσιμος παράγοντες, είπαν ειδικοί και στρατιωτικοί. Ένας δικηγόρος για ένα πρόγραμμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζεται με τον στρατό, είπε στο OCCRP, ότι «οι στρατεύσιμοι κατά κανόνα δεν προετοιμάζονται καθόλου». «Οι συμβασιούχοι στρατιώτες γίνονται όλο και χειρότεροι. Οι ασκήσεις ακυρώνονται, η εκπαίδευση με ζωντανά πυρά επίσης», είπε. «Οι άνθρωποι φαίνεται να εντάσσονται στο στρατό, αλλά κάνουν δουλειές, επισκευάζουν τους στρατώνες, κουρεύουν το γρασίδι».
Ένας κατώτερος αξιωματικός, σε μονάδα που συμμετείχε στον πόλεμο της Ουκρανίας, είπε ότι μόνο η ομάδα αναγνωρίσεων της μονάδας – που είχε υπηρετήσει στη Συρία και την ανατολική Ουκρανία – έκανε τακτικές ασκήσεις. Ένας άλλος στρατιώτης, οδηγός τανκ σε μονάδα στην ανατολική Ρωσία είπε ότι δεν υπήρχε ντίζελ για την εκπαίδευσή τους.
Οι προσομοιωτές θα έπρεπε να είχαν βοηθήσει να αναπληρώσουν αυτό το κενό, αλλά «κάτι συνέβη» και σε αυτούς, είπε ο στρατιώτης. Περιγράφοντας τους προσομοιωτές που χρησιμοποιήθηκαν στη μονάδα του, αναφέρθηκε σε ένα παλιό σοβιετικό αστείο για έναν στρατιώτη που ζητούσε να δει τηλεόραση: «Μπορείς να τη δεις, αλλά μην την ανάψεις».
Ένας εκπαιδευτικός περιέγραψε επίσης προβλήματα στην εκπαίδευση ανώτερων αξιωματικών. Οι εκπαιδευτές δεν ήταν πάντα της καλύτερης ποιότητας: «Αν υπάρχει κάποιο είδος συνταξιούχου ταγματάρχη που δεν είναι από την πρώτη ομάδα, θεωρήστε την εκπαίδευση τελείως άχρηστη», είπε στο OCCRP. Αν και τα προβλήματα που έβαζε στους μαθητές δεν ήταν ποτέ «πολύ σκληρά», ένας τέτοιος εκπαιδευτής μπορεί να «φέρει κονιάκ σε μια άσκηση, να φωνάζει σε όλους στον σχηματισμό, να βάλει τους πάντες σε θέση πρηνηδόν- αυτός είναι ο κανόνας», είπε.
Η διαφθορά και τα καψόνια -η πρακτική του εξευτελισμού των νεοσύλλεκτων- συμβάλλουν επίσης στο χαμηλό ηθικό, είπαν οι στρατιωτικοί. Ενώ στρατιωτικοί ισχυρίζονται ότι τέτοιες πρακτικές έχουν εξαλειφθεί, περιστατικά όπως αυτό στο οποίο ένας στρατιώτης πυροβόλησε τους συναδέλφους του, δείχνουν ότι αυτό δεν ισχύει. Ο δικηγόρος πρωτοβουλίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα είπε ότι «παίρνει συνεχώς μηνύματα» για καψόνια. Ενώ οι κραυγαλέες περιπτώσεις μπορεί να έχουν μειωθεί, «οι μικροεκβιασμοί, η ψυχολογική πίεση, οι ελαφροί ξυλοδαρμοί “για εκπαιδευτικούς σκοπούς” και άλλες συνήθειες του σοβιετικού στρατού εξακολουθούν να υπάρχουν».
Αυτές οι πρακτικές μπορούν να δημιουργήσουν δυσπιστία και απροθυμία των στρατιωτών να υπηρετήσουν, είπε. Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, η Conflict Intelligence Team (CIT), μια ρωσική ομάδα αναλυτών, δημοσίευσε ένα βίντεο από τις 3 Μαρτίου που δείχνει στρατιώτες να διαμαρτύρονται ότι οι διοικητές τους «τους έριξαν, ηλιθιωδώς, σαν τροφή για τα κανόνια». «Οι εντολές των διοικητών και των αρχηγών, όπως είναι γραμμένο στον στρατιωτικό όρκο, είναι ιερές. Αλλά συνήθως κανείς δεν τις πιστεύει», είπε στο OCCRP ένας στρατιώτης που πολεμά στην Ουκρανία. «Στον στρατό, είναι ο καθένας για τον εαυτό του».
Αναμενόμενο αποτέλεσμα
Τα προβλήματα ανεφοδιασμού είναι επίσης έντονα. Στο βίντεο που διένειμε το CIT, μια φωνή ισχυρίζεται ότι οι στρατιώτες είχαν τρεις ή τέσσερις ημέρες «να φάνε κανονικά». Ένα άλλο βίντεο, που δημοσιεύτηκε από τον ουκρανικό στρατό, ισχυρίζεται ότι δείχνει μερίδες ξηράς τροφής που είχαν λήξει το 2015. Το βίντεο δεν ήταν δυνατόν να επιβεβαιωθεί, αλλά ο υψηλόβαθμος αξιωματικός του στρατού είπε ότι τα ληγμένα τρόφιμα ήταν συνηθισμένη κατάσταση στον στρατό: «Παραμένουν στις αποθήκες επί χρόνια, δεν τα χρειάζεται κανείς. Γιατί να τα πετάξουν τώρα; Είναι κονσέρβα, τι θα πάθει;».
Τρεις στρατιώτες που συμμετείχαν στην εκστρατεία στην Ουκρανία είπαν επίσης στο OCCRP ότι οι μονάδες τους είχαν προβλήματα με ζεστά ρούχα, καύσιμα και ανταλλακτικά για στρατιωτικά οχήματα, κυρίως φορτηγά. «Ο Μάρτιος ήταν κρύος και δεν είχαμε τι να κάψουμε στη σόμπα. Πάλι καλά που είχαμε σόμπες, άκουσα ότι πολλοί δεν είχαν καν», είπε ένας στρατιώτης.
Ένας άλλος θυμάται: «Μου έδωσαν ένα αδιάβροχο, αλλά στην παρέα περίπου το ένα τέταρτο των ανδρών έμειναν χωρίς … υποσχέθηκαν να φέρουν, αλλά φυσικά δεν το έκαναν». Οι ελλείψεις ρούχων και καυσίμων έχουν επίσης επιβεβαιωθεί από υποκλοπές συνομιλιών και δεδομένα δυτικών μυστικών υπηρεσιών – διαρροές που ήταν εφικτές από μια άλλη έλλειψη, αυτή των μέσων επικοινωνίας. Αντί για ασφαλή κανάλια, ο ρωσικός στρατός φέρεται να χρησιμοποιεί απλά κινητά και κινέζικα walkie talkie. Ένας στρατιώτης παραπονέθηκε ότι παρόλο που υπήρχαν διαθέσιμα κατάλληλα στρατιωτικά συστήματα ασυρμάτων, δεν διανεμήθηκαν σωστά. «Είναι απολύτως ακατανόητο», είπε.
Τι έπεται;
Οι δυνάμεις που συμμετείχαν στις μάχες κοντά στο Κίεβο επέστρεψαν στη Ρωσία και προετοιμάζονται για νέα επίθεση με επίκεντρο τις περιοχές Ντόνετσκ και Λουχάνσκ. Ο δεύτερος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας περίμενε ότι η νέα, πιο περιορισμένη εστίαση, πιθανότατα θα απάλυνε κάποια προβλήματα εφοδιασμού και επιμελητείας. Αλλά πρόσθεσε, ότι αυτό δεν θα εξαλείψει τα ερωτήματα σχετικά με την ετοιμότητα του εξοπλισμού και την έλλειψη σημαντικών αντικειμένων, όπως οι ασύρματοι.
Με αυτό το δεύτερο στάδιο της εκστρατείας της Ρωσίας σε εξέλιξη, είναι επίσης απίθανο ότι ανώτεροι αξιωματούχοι θα αντιμετωπίσουν σύντομα το βασικό ζήτημα της διαφθοράς, δήλωσαν ειδικοί και στρατιωτικές πηγές. «Δεν θα αλλάξουν άλογα στη μέση της κούρσας, αλλά είμαι σίγουρος ότι αργότερα θα πέσουν κεφάλια», είπε ο ερευνητής που ειδικεύεται στη στρατιωτική παραγωγή, προσθέτοντας ότι «πιθανότατα δεν θα ακούσουμε τίποτα για αυτά». Ο ερευνητής υπενθύμισε ότι η τελευταία υψηλού προφίλ υπόθεση στρατιωτικής διαφθοράς ήταν η κατηγορία, ότι 300 τόνοι καυσίμων εξαφανίστηκαν στο πεδίο εκπαίδευσης Kapustin Yar. Ο επικεφαλής της εγκατάστασης κατηγορήθηκε για δωροδοκία δύο εκατομμυρίων ρουβλίων και τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ο υψηλόβαθμος αξιωματικός είπε, ότι ενώ πολλές από αυτές τις περιπτώσεις ήταν «μικροπράγματα», συλλογικά «πολλά τέτοια μικρά σχηματίζουν την εικόνα που βλέπουμε τώρα στην Ουκρανία.
Πηγή: https://www.kreport.gr
