Εντυπωσιάστηκα!
Οι Γερμανοί διαδηλωτές στην πικετοφορία τους χρησιμοποιούν την ελληνικότατη λέξη ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ προκειμένου να χαρακτηρίσουν τους κυβερνώντες και την κυβερνητική πολιτική της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων στην Γερμανία, τι πρέπει να λέμε και τι να γράφουμε και , το μείζον, πόσο πρέπει να διαμαρτυρόμαστε και πόσο να διαδηλώνουμε εμείς ;
Κι εάν καταπιάνομαι σήμερα δυο σκέψεις να γράψω δεν είναι για να μιλήσω για το τεράστιο έλλειμμα Πολιτικής στην Ελλάδα, χειροπιαστό έλλειμμα που προσβάλλει τον Τόπο κι όλους εμάς , όσους επιμένουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας Πολίτη αυτού του Κράτους κι όχι Υπήκοο ενός κάποιου καθεστώτος, καταπιάνομαι επειδή νοιάζομαι να ξεδιπλώσω τον προβληματισμό μου για την κατηφόρα στην οποία βρίσκεται η Δημοκρατία στην πατρίδα μας.
Οι Έλληνες ξεκαθάρισαν έγκαιρα προ αιώνων ότι συνιστά
«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», κι εμείς, εγγόνια τους υπάρχοντες, εάν νοιαζόμαστε για το Κράτος του Δήμου, εάν πράγματι νοιαζόμαστε για να ζούμε, να εργαζόμαστε, να μορφωνόμαστε, να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, να πολιτευόμαστε, να παράγουμε πολιτισμό σε μια χώρα όπου την Ισχύ την έχει, την ασκεί, την διαχειρίζεται ο Λαός, αφού αυτό σημαίνει Δημοκρατία, πρέπει να ξαναμετρήσουμε από την αρχή τα πράγματα!
Ναι, είναι σαφές ότι στην Ελλάδα υφίσταται ζήτημα Δημοκρατίας, αφού υπάρχει έκπτωση της λειτουργίας του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, εγείρεται μείζον το ζήτημα της ελευθεροτυπίας σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, υφίσταται τεράστιο θέμα με την νομοθετική λειτουργία του Κοινοβουλευτικού Σώματος και συναφώς έντονη σύγχυση στην διάκριση των Συνταγματικών θεσμικών ρόλων μεταξύ Εκτελεστικού, Νομοθετικού και Δικαστικού, έχει αναδειχθεί επανειλημμένα ο κακοφορμισμένος κι αφόρητος όγκος των παρεμβάσεων στην Δικαιοσύνη, αυτών που καταλύουν την ανεξαρτησία της, ρητέον ότι Δημοκρατικό Πολίτευμα χωρίς ανεξάρτητη Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υφίσταται, κι είναι πάλιν το σύνολο των Πολιτών, κάθε πολιτικής κατεύθυνσης, που καταγγέλλει την αναξιοκρατία και την διαφθορά και την ατιμωρησία στον Δημόσιο χώρο, καίρια η διαπίστωση στον δημόσιο λόγο για την υποβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, αμφοτέρων των βαθμίδων, και η έκπτωσή της σε μηχανισμό αποκεντρωμένης διοίκησης και αποκεντρωμένης διαφθοράς, αφού κανείς μηχανισμός μετοχής των Πολιτών δεν λειτουργεί, καμμιά απολύτως θεσμική λειτουργία συμμετοχής των Πολιτών των τοπικών κοινωνιών δεν παρεμβαίνει στον προγραμματισμό ή την διοίκηση ή τον έλεγχο των αυτό – διοικητικών πραγμάτων, οι Θεσμικοί Μηχανισμοί Ελέγχου του Κράτους είναι διάτρητοι, αναποτελεσματικοί και συνένοχοι, Κράτος όμως Δημοκρατικό χωρίς μηχανισμούς ελέγχου δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί, κι είναι εν τέλει, η έκπτωση των Κομμάτων, η παράλυση της κομματικής λειτουργίας, κόμματα χωρίς μετοχή Πολιτών, κόμματα χωρίς δημοκρατικές διαδικασίας ουσίας, εκπόνησης προγραμματικών θέσεων, ελέγχου της ηγεσίας, έκπτωση που οδηγεί σε παρακμή κι ευτελίζει την λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, αφού αστείες μειοψηφίες κι δόλιες ομαδοποιήσεις αναλαμβάνουν, χάριν ιδιοτέλειας, την άσκηση κομματικής καθοδήγησης!
Στην Ελλάδα, στον τόπο που γεννήθηκε η Δημοκρατία, εύθραυστο πολυτελές κόσμημα, σπάνιο πολίτευμα ποιότητας, στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, πρόκληση συνιστά, γιγαντιαία πρόκληση για την ηγεσία, κάθε ηγεσία, πολιτειακή και πολιτική, οικονομική και ακαδημαϊκή, πολιτισμική και πνευματική, εκκλησιαστική και κομματική, πρόκληση ως έπαθλο, πρόκληση ως διακύβευμα, πρόκληση ως προϊόν πανάκριβο, πρόκληση ως βραβείο παιδείας, πρόκληση ως κότινο αθλητισμού, πρόκληση ως ποιότητα πολιτισμού συνιστά η αψεγάδιαστη λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος!
Όχι κατ΄ όνομα, όχι κατ ΄ευφημισμόν, όχι κατ΄ ευτελισμόν Ελληνική Δημοκρατία, όπως άλλωστε λέγονται κι ένα σωρό άλλες χώρες που λειτουργούν κάτω από φοβερά δικτατορικά καθεστώτα, αλλά Δημοκρατία που σέβεται τον Πολίτη, το σύνολο των Πολιτών, τον Λαό μας και προβάλλει ως πρότυπο λειτουργίας στην παγκόσμια κοινότητα!
Μας νοιάζει;
Ενδιαφερόμαστε ως Έλληνες, ηγεσία και πολίτες;
Μονάχη μου έγνοια η γλώσσα, λέει ο Ελύτης, στις αμμουδιές του Ομήρου!
Συγχωρέστε με που εμένα δεν μου αρκεί.
Συμπληρώνω, κι η Δημοκρατία, έγνοια μου, αγώνας κι αγωνία μου, ως το Πολίτευμα που δημιουργεί το εύκρατο κλίμα για να ανθίζουν όλα τα άνθη της ανθρώπινης ύπαρξης,
έγνοια μου, η πολυτίμητη Ελληνίδα γλώσσα του Ομήρου,
μα κι η Δημοκρατία, το βήμα της Πνύκας κι ο Περικλής,
ήγουν, έγνοια μου, το κράτος του Δήμου, η ισχύς του Λαού, η μετοχή του Λαού στα Κοινά, η συμμετοχή των Πολιτών!
Τούτη την συζήτηση πρέπει να ανοίξουμε στα φόρα της Ελλάδας, στα φόρα της Ευρώπης, εάν να απαντήσουμε επιθυμούμε στον έλεγχο των μέσων μαζικής επικοινωνίας – προπαγάνδας από τους ισχυρούς του χρήματος, εάν να αντιμετωπίσουμε θέλουμε την υποταγή της πολιτικής στην εξουσία των ολίγων, εάν να εξαλείψουμε θέλουμε τον χρηματισμό των πολιτικών από τα συμφέροντα, εάν να υπερασπιστούμε αγωνιούμε τα πάτρια και ως γεωγραφικό αλλά και ως ιστορικό, πνευματικό και πολιτισμικό χώρο, εάν να προβάλλουμε σκεφτόμαστε το μέτρον στην ζωή των ανθρώπων, αντιπαλεύοντας την βιαιότητα των κάθε λογής φανατικών κι ιδεοληπτικών, τότε, υποχρέωση έχουμε, παραμερίζοντας την πληθώρα των απορριμμάτων που μας εκσφενδονίζουν καθημερινά στο πρόσωπο ως δήθεν ενημέρωση, χάριν αποπροσανατολισμού, υποχρέωση δική μας είναι αυτή την συζήτηση να φέρουμε στον δημόσιο λόγο για την Παιδεία και τον Πολιτισμό της Δημοκρατίας που σέβεται τον κάθε πολίτη, τον άνθρωπο που συγκροτεί κοινωνία, τον Λαό.
Κι ας εκληφθεί το παρόν σημείωμα ως αγωνιστικός χαιρετισμός συμπαράστασης στους Γερμανούς εργαζόμενους που αγωνίζονται για την Δημοκρατία, καταγγέλοντας την αντιδημοκρατικότητα των χειρισμών της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, που εγείρουν ζήτημα Δημοκρατίας σε μια Ευρώπη που χάνει τον προσανατολισμό της και εγκαταλείπει αρχές κι αξίες τρεκλίζοντας!
*Μάρκος Μπόλαρης. Νομικός – Πρώην Υπουργός
Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο politicalbank.gr είναι προσωπικές και εκφράζουν τον συγγραφέα.
