Σε εξέλιξη βρίσκεται η συζήτηση μετά το τραγικό συμβάν στα Τέμπη και ως συνήθως η πολιτική αντιπαράθεση έχει να κάνει με το σήμερα και το χθες. Οι σημερινοί κοιτούν το χθες και οι χθεσινοί το σήμερα, κάτι το οποίο συνηθίζουν ανάλογα με το αν βρίσκονται στην Κυβέρνηση ή στην Αντιπολίτευση.
Κλασικό παράδειγμα αντιπαράθεσης είναι τα Τέμπη ενάντια στο Μάτι. Με τη διαφορά όμως ότι είναι άλλο το δυστύχημα από φυσική καταστροφή και άλλο από πολυεπίπεδα ανθρώπινα λάθη. Τα Τέμπη είναι καθαρά ανθρώπινα λάθη, είτε σε ατομικό, είτε σε πολιτικό επίπεδο, ενώ το Μάτι εμπεριέχει μεν το ανθρώπινο λάθος, αλλά ξεκίνησε από φυσική καταστροφή, όπως η Βόρεια Εύβοια και η Ηλεία.
Από τον πόνο, το θυμό, την οργή και τη δυναμική αντίδραση, περάσαμε στις δημοσκοπήσεις. Οι πρώτες δημοσκοπικές αποτιμήσεις έγινε σε λάθος χρόνο και σίγουρα θα διαφέρουν από την αποτίμηση που θα γίνει σε δεύτερο και τρίτο χρόνο, με δεύτερο χρόνο το πριν το Πάσχα και τρίτο χρόνο το μετά το Πάσχα.
Τα τραίνα στα Τέμπη και τα 57 άψυχα κορμιά, μέσα από τον δικαιολογημένο θυμό δημιουργούν αβεβαιότητες, οι οποίες θολώνουν ακόμα περισσότερο τις εν θερμώ δημοσκοπήσεις.
Όλοι περίμεναν το γεγονός, τη στιγμή που θα σπάσει η κοινωνική θρυαλλίδα που έχει δημιουργηθεί από την πανδημία, τις διαδοχικές κρίσεις και την ακρίβεια.
Το ερώτημα «που θα οδηγήσει αυτή η φυσιολογική οργή;» (όχι η οργή που καλλιεργούν κόμματα), είναι δύσκολο να απαντηθεί.
Όλα όμως δείχνουν ότι μερίδα των πολιτών θα έχει δύο διαφορετικές εκλογικές συμπεριφορές. Το πιθανότερο είναι στις πρώτες εκλογές να βγάλουν το θυμό τους και να στείλουν το μήνυμά τους, ενώ στις δεύτερες εκλογές (αν γίνουν), θα έχουν ξεθυμάνει και θα αποφασίσουν με βάση το πλέγμα των κριτηρίων του λειτουργούν.
