Ξεκινάμε το κείμενο με δύο χαρακτηριστικές φράσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, μέχρι που φθάσαμε στη σημερινή του δήλωση.
Φράση πρώτη: «Η Εκκλησία ούτε πολιτεύεται, ούτε συμπολιτεύεται, ούτε αντιπολιτεύεται, ούτε “κομματίζεται”, αλλά πορεύεται».
Ήρθε όμως στη δημοσιότητα το Ν/Σ για τα ομόφυλα ζευγάρια και…
Φράση δεύτερη: «Πρέπει να ρωτηθούν οι πολίτες. Θα μπορούσε να γίνει και ένα δημοψήφισμα», είπε χαρακτηριστικά.
Πλέον είμαστε στις ημέρες της ονομαστικής ψηφοφορίας για το επίμαχο Ν/Σ στη Βουλή και…
Φράση τρίτη: «Καλό θα ήταν, λοιπόν, στην πλήρη ελεύθερη έκφραση της Δημοκρατίας που εμφορείται το Ελληνικό Κοινοβούλιο, η συγκεκριμένη ψηφοφορία να είναι ονομαστική. Με αυτόν τον τρόπο και τη Δημοκρατία διασφαλίζουμε και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, κατά τον καλύτερο τρόπο».
Κάπου εδώ όμως μετά αυτή την επικίνδυνη διαδρομή που έχει ακολουθήσει η Εκκλησία, φαίνεται ότι έχει χαθεί η μπάλα. Ανάλογα δηλαδή με το τι θα ψηφίσουν ή θα τους παρασημοφορήσει ή θα τους αφορίσει και αντίστοιχα ή θα τους ψηφίσει ή θα τους καταψηφίσει;
Ποιο πλατιά χαμόγελα δεν θα μπορούσαν να σχηματιστούν στο πρόσωπο του Κυριάκου Βελόπουλου, του Δημήτρη Νατσιού με τη ΝΙΚΗ, του Βασίλη Στίγκα των Σπαρτιατών και φυσικά του Αντώνη Σαμαρά!
Μπορεί ο Ιερώνυμος να έκανε χθες με τη δήλωσή του αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση (κυρίως) και όσους από τα άλλα κόμματα οι οποίοι ενώ έχουν κάνει δηλώσεις υπέρ του «όχι» τελικά δεν θα καταψηφίσουν, συνειδητοποίησε ότι βγήκε απέναντι στο mis;oκομμάτι της κοινωνίας που είναι υπέρ της ψήφισης του συγκεκριμένου Νομοσχεδίου; Κατάλαβε ότι συντηρεί αν δεν υποδαυλίζει τον διχασμό της κοινωνίας;
Αγαπάτε αλλήλους Μακαριότατε. Αγαπάτε αλλήλους!
