Η «εργαλειοποίηση» είναι μια σύγχρονη λέξη που μπήκε στο πολιτικό αλφάβητο την τελευταία δεκαετία, στην προσπάθεια να τα φορτώσει ο ένας στον άλλον, διώχνοντας το κακό από επάνω του!
Λέει κάτι η αντιπολίτευση, αντιδρά η Κυβέρνηση και στη συνέχεια η Αντιπολίτευση μιλά για «εργαλειοποίηση» του συμβάντος ή της δήλωσης από την πλευρά της Κυβέρνησης. Αντίστροφα, λέει κάτι η Κυβέρνηση, απαντά η Αντιπολίτευση και στη συνέχεια έρχεται η «εργαλειοποίηση» από την πλευρά της Κυβέρνησης,
Όλο αυτό που παρακολουθούμε με την είσοδο της «εργαλειποποίησης» είναι μια προσπάθεια να πείσουν τον κόσμο ότι αυτοί κάνουν ή λένε τα σωστά ενώ η αντίπερα πλευρά κάνει λάθη, χρησιμοποιώντας τα λεκτικά- επικοινωνιακά εργαλεία (πρώτο συνθετικό της λέξης) χωρίς όμως να περιλαμβάνουν την …ποίηση στο ποιώ (δεύτερο συνθετικό), αλλά την …κατασκευή!
Τρανό τελευταίο παράδειγμα με αφορμή το τεράστιο θέμα των Τεμπών, η «εργαλειοποίηση» από την πλευρά της Αντιπολίτευσης για την οποία μιλά ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, λέγοντας χαρακτηριστικά. «Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έχουν δει ένα από τα πιο τραγικά δυστυχήματα στην ιστορία της χώρας ως ευκαιρία να διασωθούν πολιτικά, χωρίς μάλιστα να τους ενδιαφέρει αν αυτό γίνεται στις πλάτες ανθρώπων που βίωσαν τον απόλυτο πόνο».
Μα καλά. Η Αντιπολίτευση δεν θα έπρεπε να μιλά για τα όσα έχουν συμβεί και δεν έχουμε μάθει; Δεν θα έπρεπε να αντιδρά σε κυβερνητικές πολιτικές παραβλέψεις; Δεν πρέπει η Αντιπολίτευση να καταδεικνύει τα προβλήματα και να στριμώχνει την Κυβέρνηση έτσι ώστε να κάνει σωστά τη δουλειά της; Όταν η Αντιπολίτευση λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, προσβλέπει στην …«εργαλειοποίηση»; Θα μπορούσαμε να σας δώσουμε πολλά αντίστοιχα «εργαλειοποιητικά» παραδείγματα από την πλευρά της Αντιπολίτευσης, αλλά σταματάμε εδώ.
Καταλήγοντας λοιπόν διαπιστώνουμε ότι στην πολιτική εφευρίσκουν λέξεις που ηχούν κάπως διαφορετικά στα αυτιά των απλών πολιτών, όπως η λέξη «εργαλειοποίηση», έτσι ώστε να απαντούν στους αντιπάλους τους και να πείθουν τους αμέριμνους πολίτες.