Της Έλενας Ράπτη*
Εδώ και μερικές εβδομάδες ζούμε στη Θεσσαλονίκη και στη Βόρεια Ελλάδα το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Η Θεσσαλονίκη από μονοψήφιο αριθμό κρουσμάτων στις αρχές Οκτωβρίου 2020, έφτασε κοντά σε τετραψήφιο αριθμό πριν λίγες ημέρες, επιβεβαιώνοντας πως η απόσταση ανάμεσα στα δύο είναι πολύ μικρή και αρκούν λίγες ημέρες χαλάρωσης των μέτρων για να περάσει μια κοινωνία στο κόκκινο του χάρτη της πανδημίας. Η εξήγηση για την έκρηξη των κρουσμάτων δεν είναι υπερφυσική. Είναι πολύ απλή. Η εκθετική αύξηση των κρουσμάτων ήταν αποτέλεσμα χαλάρωσης των μέτρων και αντικοινωνικών συμπεριφορών από πολίτες αδιάφορους. Παρατηρήθηκε χαλάρωση στα μέτρα προστασίας και φαινόμενα συνωστισμού αδιανόητα για τους καιρούς που ζούμε. Μάσκες φορεμένες κάτω από τη μύτη, κρυφά μεταμεσονύκτια πάρτυ, συγκεντρώσεις σε σπίτια.
“Από εμάς εξαρτάται αν θα αδειάσουν τα κρεβάτια COVID και οι μονάδες ΜΕΘ. Αν θα μειωθούν ή θα μηδενιστούν τα κρούσματα. Αν θα έχουμε λιγότερους νεκρούς”
Ο ιός βρήκε συνθήκες μετάδοσης και έκανε το δικό του έργο. Ανέβασε τον δείκτη θετικότητας σε αριθμό υπερδιπλάσιο του αποδεκτού και άρχισε να γεμίζει τις μονάδες COVID και τις ΜΕΘ των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης με ασθενείς όλων των ηλικιών. Αυτό που μπορούσε να αποφευχθεί με προσοχή και πειθαρχία, ξέφυγε και σήμερα δίνεται μάχη για να αντιστραφεί. Με άλλα λόγια, δώσαμε χώρο στον ιό και τώρα μετράμε ανθρώπινες απώλειες. Από παράδειγμα προς μίμηση γίναμε παράδειγμα προς αποφυγή. Αλλά και ένα case study για άλλες κοινωνίες, που θα πρέπει να αποφύγουν τα δικά μας λάθη, αν δεν θέλουν να φτάσουν στο ίδιο σημείο. Η κατάσταση είναι οριακή. Τα νοσοκομεία γεμάτα, οι ΜΕΘ επίσης και οι αντοχές του συστήματος δημόσιας υγείας δοκιμάζονται μέρα με τη μέρα. Η κυβέρνηση ενισχύει διαρκώς τις δομές υγείας, αυξάνει το προσωπικό, προχωρά σε επίταξη κλινικών και σε προσκλήσεις ιδιωτών γιατρών.
“Δώσαμε χώρο στον ιό και τώρα μετράμε ανθρώπινες απώλειες. Από παράδειγμα προς μίμηση γίναμε παράδειγμα προς αποφυγή”
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είμαστε σε έναν πόλεμο. Και χρειάζονται όλοι. Κανένας δεν μπορεί να απουσιάζει από το προσκλητήριο αυτής της μάχης. Μέσα σε αυτή την εικόνα βλέπουμε και την αυτοθυσία των Ελλήνων. Νοσηλευτές ΜΕΘ από όλη την Ελλάδα να έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να στηρίξουν τους συναδέλφους τους. Εταιρίες και οργανώσεις να τους παρέχουν δωρεάν σίτιση και φιλοξενία. Βλέπουμε ιδιώτες γιατρούς να μπαίνουν στη μάχη και συναδέλφους βουλευτές-γιατρούς να φορούν ξανά την ιατρική στολή. Όλοι στην πρώτη γραμμή. Μαζί με το υγειονομικό προσωπικό των νοσοκομείων, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους φύλακες, τις καθαρίστριες που εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες με την καθημερινή αγωνία και τον κίνδυνο. Την ώρα αυτή, πρέπει όλοι να αισθανθούμε πως ως κοινωνία δίνουμε τη δική μας μάχη. Από εμάς εξαρτάται αν θα αδειάσουν τα κρεβάτια COVID και οι μονάδες ΜΕΘ. Αν θα μειωθούν ή θα μηδενιστούν τα κρούσματα. Αν θα έχουμε λιγότερους νεκρούς. Χρέος δικό μας είναι να μειώσουμε τη διασπορά του ιού. Τηρώντας τα μέτρα, θα το πετύχουμε και θα κάνουμε Χριστούγεννα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Σε αυτή τη μάχη, έχουμε στο πλευρό μας τον Πολιούχο μας Άγιο Δημήτριο.
*Έλενα Ράπτη, Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας στην Α΄ Θεσσαλονίκης
Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο politicalbank.gr είναι προσωπικές και εκφράζουν τον συγγραφέα.
