Καλή σας ημέρα φίλες και φίλοι. Δεν ξέρω πως τα κατάφερα, αλλά χθες βούτηξα στα νερά της Αθήνας (κάπου στη Δεξαμενή) και πιστέψτε με έπιασα πολλά λαβράκια, που είναι φρέσκα και δίνουν υπέροχη τροφή, είτε μαγειρεμένα, είτε ως σούσι!
*Το πλέον δημοφιλές πρόσωπο της δεύτερης Κυριακής των εκλογών ήταν – και παραμένει – ο Κώστας Μπακογιάννης, μετά τη θορυβώδη ήττα του στην Αθήνα. Σας έχω λοιπόν πλούσιο ρεπορτάζ, καθώς μετά από μία νίκη ή μία ήττα (κυρίως μετά από ήττα), ανοίγουν τα στόματα και κελαηδούν.
Για να πιάσω τα πράγματα από την αρχή σας ενημερώνω ότι υπάρχει ένα καθιερωμένο Σαββατιάτικο meeting στο οποίο συμμετέχουν πολιτικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες και δημοσιογράφοι, (Ευθυμίου, Ταμβακάκης, Καλλίτσης, Αποστολόπουλος, Πρωτόπαπας, κλπ) και προσκαλούν έναν πολιτικό ή επιχειρηματία ή οικονομικό παράγοντα για να ανταλλάξουν απόψεις.
Στο καθιερωμένο meeting πριν τις Αυτοδιοικητικές εκλογές είχε προσκληθεί κυβερνητικός παράγοντας που κατέχει όσο λίγοι τις δημοσκοπήσεις (και κυρίως γνωρίζει να τις διαβάζει) και ανάμεσα στα άλλα ρωτήθηκε για το Δήμο της Αθήνας, όπου τους είπε ότι ο Μπακογιάννης την πρώτη Κυριακή θα πάρει ποσοστό από 40,5% έως 42% και το πιθανότερο είναι να βγει δεύτερος ο Δούκας. Σε αυτό το πιθανό ενδεχόμενο, ο επαΐων συμπλήρωσε ότι «τότε έμπλεξε ο Μπακογιάννης».
Να λοιπόν που για ακόμα μία φορά ο αρμόδιος της Κυβέρνησης επ΄ αυτών των θεμάτων (και όχι μόνο) κατάλαβε έγκαιρα το τι θα γίνει στο Δήμο Αθηναίων και προφανώς ενημέρωσε αρμοδίως εκεί που έπρεπε. Προκύπτει όμως η απορία ότι αφού ήξεραν τι θα συμβεί, γιατί το άφησαν;
Έρχομαι τώρα χρονικά ανάμεσα στις δύο εκλογικές Κυριακές και θα εμπλουτίσω το ρεπορτάζ για να βγάλει ο κάθε αναγνώστης τα συμπεράσματά του.
Ο ανιψιός Μπακογιάννης επικοινώνησε λοιπόν με τον θείο Μητσοτάκη και του ζήτησε δύο πράγματα για να τον βοηθήσει. Πρώτον, τη δημόσια συνάντηση/περίπατο του Μητσοτάκη με τον Μπακογιάννη και δεύτερον την κινητοποίηση Βουλευτών και του μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας στο Δήμο Αθήνας. Το πρώτο αίτημα του Μπακογιάννη (για το οποίο δεν καιγόταν κιόλας να υλοποιηθεί) ικανοποιήθηκε. Το δεύτερο αίτημα όμως είναι αυτό που έχει δημιουργήσει ενδοοικογενειακά και ενδονεοδημοκρατικά προβλήματα!
*Έρχομαι σε έναν ακόμα πολιτικό, το όνομα του οποίου έπαιξε πολύ ελέω Σπίρτζη. Μιλώ για τον Παύλο Γερουλάνο και την πρόταση που του έγινε από τον Σπίρτζη για να είναι κοινός υποψήφιος ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο της Αθήνας. Επικοινωνώ με το περιβάλλον Γερουλάνου, τους ρωτώ για να μάθω το story και μου λένε. «Ναι. Πλησίασε ο Σπίρτζης τον Γερουλάνο και τον ρώτησε αν τον ενδιαφέρει να είναι υποψήφιος με κοινή στήριξη». Η απάντηση που του έδωσε ο Γερουλάνος είναι «μίλα με το κόμμα μου, το ΠΑΣΟΚ».
Συμπληρώνω ότι οι επικεφαλής των δύο δημοτικών παρατάξεων Γερουλάνος και Ηλιόπουλος είχαν κουβεντιάσει μεταξύ τους – πριν την πρόταση Σπίρτζη – για το ενδεχόμενο κοινής καθόδου απέναντι στον Μπακογιάννη, χωρίς όμως να έχουν ξεκαθαρίσει, ποιος από τους δύο θα κρατήσει το τιμόνι.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Καλώ στο τηλέφωνο το ΠΑΣΟΚ και ρωτώ. «Πλησίασε ο Σπίρτζης τα υψηλά πατώματα της Χαριλάου Τρικούπη για να κουβεντιάσει την πρότασή του για τον Γερουλάνο;» και ο κουμανταδόρος στην άλλη γραμμή που είπε. «Καλά. Πλάκα μου κάνεις; Μην τσιμπάς σε αυτά τα κολπάκια». Τι να κάνω και γω; Έβγαλα το αγκίστρι από το στόμα μου και έκλεισα το τηλέφωνο.
*Κατεβαίνοντας την Ηρώδου Αττικού, στο ύψος του Μεγάρου Μαξίμου, άκουσα να χτυπούν κάτι καμπάνες (όχι από τις μεγάλες, αλλά από τις μικρές). Προσπάθησα να καταλάβω την αιτία και ρωτώντας μου είπαν ότι η μία καμπανούλα ήταν για τον Μπρατάκο και η άλλη για τον Νέζη, στους οποίους χρεώνουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης για το στραπάτσο της δεύτερης Κυριακής. Αυτά έχει η ζωή. Τη μία σε ανεβάζει, την άλλη σε κατεβάζει!
*Σε ψηφοφορία που έγινε σε ΠΑΣΟΚικό καφενείο, την Κυριακή το βράδυ την ώρα των εκλογικών αποτελεσμάτων, ως ο πλέον αντιπαθής ψηφίστηκε ο Γραμματέας τους, Ανδρέας Σπυρόπουλος.
*Στη Ρόδο, ο κρυμμένος Αντώνης Καμπουράκης έχασε από τον Αλέξανδρο Κολιάδη, του οποίου η αδελφή Μελίνα είναι η ιδιαιτέρα του ισχυρού Εμπορικού επιμελητηρίου Δωδεκανήσων, ο οποίος με τη σειρά τους είναι από τα δεξιά χέρια του Χατζημάρκου. Άρα ο Καμπουράκης έχασε από μόνος του ή ο Χατζημάρκος φρόντισε για αυτό; Σύντομα θα σας ενημερώσω, γιατί οι άνθρωποί μου αναλύουν τις προσωπικές σχέσεις και τις συνεργασίες στη Ρόδο, οπότε όλο και κάτι θα ψαρέψουμε!
*Στην Ηλιούπολη, οι δημότες προτίμησαν τον original ΠΑΣΟΚο Στάθη Ψαρόπουλο, έναντι του ΠΑΣΠίτη μουσαφίρη του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργο Χατζηδάκη, ο οποίος πατώντας σε δύο βάρκες κατέληξε στην ήττα.
*Στη Νέα Φιλαδέλφεια έχουν βάλει πλερέζες οι θαυμαστές του γηπέδου της ΑΕΚ, καθώς ο Τομπούλογλου, ο «εύκολος αντίπαλος», κέρδισε τους ομόσταυλους Βούρο και Γεωργαμλή, που τους είχε ρίξει στην κούρσα ο Μελισσανίδης, αλλά αυτοί τίποτα. Κουτσά άλογα και οι δύο!
*Από τα μέρη του Σαρωνικού μου μίλησαν για τις πολλαπλές γκέλες του πρώην Δημάρχου του Δήμου (και υποψήφιου Βουλευτή με τον ΣΥΡΙΖΑ), Πέτρου Φιλίππου, ο οποίος την πρώτη Κυριακή στήριξε την Δ. Ράπτη που ήρθε τρίτη και τη δεύτερη Κυριακή στήριξε τον Γ. Σοφρώνη που έχασε από τον Π. Παπαχρήστου. Μου είπαν επίσης (γιατί άραγε) ότι ο φελλός δεν είναι απαραίτητα ο άχρηστος, αλλά αυτός που ξέρει να επιπλέει σε όλες τις καταστάσεις.
*Το κοινώς λεγόμενο «ντομάτα θα λες και θα κλαις» ισχύει καθώς η καταστροφή καλλιεργειών στον κάμπο, αποτυπώνεται ήδη με αύξηση των εισαγωγών, κυρίως από την γειτονική Τουρκία και τις Κάτω Χώρες. Και η τιμή είναι αρκούντως αλμυρή αφού προσεγγίζει τα 2,5-3,00 ευρώ/κιλό. Κατά 5,5 χιλιάδες τόνους έχουμε αυξήσει τις εισαγωγές (από 2,5 χιλιάδες τόνους σε 7,5 χιλιάδες τόνους) και η ελπίδα είναι να επανέλθει η παραγωγή και μακάρι και οι τιμές με την σοδειά της παραγωγής από την Κρητική γη. Για να δούμε…
